Foto's

Hoi Hoi,

Omdat ik nog al wat "klachten" kreeg dat ik de site niet meer bijhield heb ik vandaag al 4 berichten voorzien van foto's. Alleen sinds ik terug ben uit Bali ben ik ook gewoon weer aan het werk en een nieuwe groep opzetten kost nog al wat tijd vandaar dat ik wat langzamer was met bijhouden. Ik ga nu ook weer even voor m'n groep aan het werk maar hoop deze week alle berichten van foto's te voorzien.

Je moet dus even bij het eerste berichtje vanuit singapore kijken en dan de daarop volgende berichten want ik ben bij het begin begonnen.

baci

dag Bali, hallo Signapore!!

Even een kort berichtje van ons vanuit Signapore! We zijn net geland en staan nu natuurijk buiten een rokershol!!

De vlucht is prima verlopen, goed te eten gehad en maar een klein beetje turbulentie! Vanmorgen heeft Jaya ons om 7 uur bij de Villa opgehaad en bij het afscheid zijn er hier en daar tranen gevallen. De rit naar het vliegveld duurde zo'n 3 uur, hoe dichterbij we bij het vliegveld kwamen, hoe drukker het op straat werd. Verder is er nu niet veel meer te vertellen, we gaan de komende 6 uur ons maar op dit vliegveld vermaken!!

groetjes van ons allemaal!!!

we tellen af

Hallo, daar zijn we dan eindelijk weer, het is al weer even geleden dat we iets van ons hebben laten horen, maar buiten dat we heerlijk van onze vakantie aan het genieten waren, konden we simpelweg geen bericht posten. Wel hebben we alle reacties gelezen en zijn dan ook helemaal op de hoogte van het nieuws uit Nederland. Dat vinden we natuurlijk ook erg fijn en ik moet jullie dan ook allemaal bedanken voor de berichtjes!

We waren gebleven bij dinsdag. Andre en John zijn savonds een nachtduik gaan maken, naja nacht, ze werden om 6 uur al opgehaald omdat het hier om 7 uur toch al donker is. Wij hebben ons om 7 uur op laten halen zodat we op het strand zouden staan wanneer ze uit het water kwamen. Eerst hebben we maar wat gedronken, want we zagen niets anders dan een zwarte zee. Zelfs de man van het restaurant tuurde met ons mee langs de horizon om maar een lichtpuntje op te vangen van een bootje, visser of duiker! Toen we eindelijk een lichtje zagen vlogen we natuurlijk meteen naar het strand, maar helaas het was een visser, die met een schepnet door het water liep en een koplamp van een auto in zijn hand had. Deze had hij aan accu vast gemaakt die in zijn rugzak zat. Daar hebben we maar even naar staan kijken, want oma kon de benen van die man maar niet onderscheiden in het donker. In de verte kwam toen een klein lichtpuntje aanvaren, maar ja omdat het pikkendonker was en het lichtjpuntje steeds verder van ons vandaan ging, zijn papa en linda maar een stuk het strand afgelopen. De rest bleef bij het standbeeld van de Dolfijn op het strand wachten want misschien waren ze het toch niet. Na een 10 minuten kwam er een open jeep langsscheuren met allemaal duikers er in, mama riep nog heel hard Andre, maar ja weg jeep. Dus wij de jeep achter na lopen om te zien of dat deze in het straatje zou stoppen bij het winkeltje van de duikschool, niet dus! Ondertussen kwamen Linda en papa weer terug lopen, het waren dus toch Andre en John geweest die in die Jeep zaten! Maar ze zouden terug gebracht worden naar het standbeeld dus daar bleven we dan ook maar wachten. We hebben nog wat in het dorp gedronken en toen naar huis.

Woensdag zijn we om 8 uur smorgens door Jaya opgehaald en zijn we eerst naar de tempel geweest. Hier moest iedereen weer in sarong en een geblokt lint om je buik aan. We kregen een uitleg over de tempel en mochten bij een seremonie aanwezig zijn die net gehouden werd door een familie. Maar in de tempel leefde ook apen, deze kregen niet zo veel te eten, waar door ze een beetje gevaarlijk waren. Ook stonden alle offers in een soort van kooi wanneer ze nog klaar gemaakt moesten worden. Deze kooi was afgesloten met een groot hangslot anders zouden de apen alles open maken en opeten. De vrouwen hadden zelfs lange stokken bij om de apen weg te jagen. Wanneer er een offer neer werd gelegd, dan vlogen die apen er natuurlijk meteen op af. Daarom kregen de apen van de mensen wat ander eten zodat ze de offers met rust zouden laten, naja voor eventjes dan want toen die mensen aan het zingen waren, ging zo'n dikke aap natuurlijk toch nog aan het offertje eten. Wist je trouwens dat de goden hier ook koffie en thee drinken en sigaretten roken?? Ook dat doen ze hier in een offertje aan de goden offeren.

HIerna zijn we doorgereden naar de schildpadden, tenmisten het leek er leuk in de lonely planet, maar bij aankomst viel het erg tegen, ten eerste moesten we allemaal 25.000 rph betalen om naar die schildpadden te kijken en toen hadden ze maar 2 grote schildpadden en een stuk of 20 kleintjes in 4 grote teilen zitten. Een schildpadje vrijlaten op het strand kosten zelfs 75.000 rph dus dat hebben we niet gedaan.

Gelukkig had Jaya nog wel iets anders waar we naar toe konden, het nationale park van Bali. Hier hebben we een hele hoge toren beklommen, de laatste twee verdiepingen zelfs met een wenteltrapje, van waar we Java en Menjangan eiland konden zien liggen. Het waaide daar ontzettend hard boven op die toren!! HIerna terug naar Lovina waar lekker stokbrood kochten en lekker thuis gelunched hebben.

Donderdag hebben we weinig gedaan, en zijn we savonds lekker uit eten geweest, weer sate voor de heren op hun eigen prive bbq aan tafel. Linda at iets van vis en de rest had iets van kip. Andre, John en Linda zijn daarna naar een naamgeefseremonie geweest van een van de kinderen van de duikinstructeur. De naam geven gebeurt hier pas wanneer het kind 3 maanden oud is. Ze zijn de hele avond op het feest geweest als ere gasten. kregen ook een bankstel tot hun beschikking om op te zitten op de eerste rang. Andre heeft zelfs moeten dansen voor de baby! Oma heeft nog wat cadeautjes gekocht en gaf de kinderen van "haar" winkel daarna wat snoepjes, de kinderen bleven maar oma zeggen, dus kregen ze steeds meer snoepjes van haar!

Vanmorgen hebben we een start gemaakt met het inpakken van de koffers, alleen oma is nog niet begonnen, die vindt het vreselijk dat het er nu bijna op zit!! Vanmiddag dus nog lekker in Lovina aan het shoppen, niet dat we nog niet genoeg hebben gekocht maar oma moet hier van haar winkel afscheid nemen. Misschien dat jullie nog iets van ons horen vanuit Singapore, maar dat merken jullie dan vanzelf. Anders zien en horen jullie ons wel weer in Nederland.

Buurtjes uit Best bedankt voor jullie berichtje het is goed ontvangen.

Lieke wil jij een half brood kopen voor ons en een pak sap;)

Ans bedankt voor je berichtje het is maar goed dat Nicole je helpt.

Henriette en Ron gefeliciteerd als tante en oom van David!

Voor de rest,met ons gaat het buitengewoon, heel veel groetjes en tot snel!!

hoi hoi

Zo we hebben er al weer een paar daagjes op zitten in dit heerlijke land. Zondag hebben we een dagje luilakken in gelast want je wordt hier natuurlijk ook wel heeeel erg moe ;).

Vandaag hebben Andre en John een wrakduik gemaakt en zijn dan ook vroeg vertrokken. Ze moesten het pad naar onze villa helemaal aflopen want de bus die ze op kwam halen kon niet het pad op komen en dan weer draaien. Het was een wandelingetje van zo'n 10 minuutjes. Daarna hadden ze mooit uitzicht onderwater.

Wij zijn vandaag naar de traditionele markt in Singaraja geweest. De mensen kijken met grote ogen naar oma's grijze haar. Ze spreken er ook opelijk over, maar wel met respect want dat hebben ze hier genoeg voor oude mensen. Oma is dan ook erg onder de indruk van het feit dat iedereen haar bij haar naam (oma) noemt. Maar hierdoor hebben we alleen vaak kleine probleempjes omdat alle kinderen of verkopers achter oma aan blijven lopen.

De zwerf kinderen blijven lekker bedelen rond haar, oma spreekt ze dan ook maar even aan wat er voor zorgt dat ze als ratten uit het riool zich vermenigvuldigen rondom haar. Dit vindt ze dan weer zielig en zou ze het liefst wat geld of een snoepke toestoppen, maar dat mag ze dus niet van ons want dan komen er nog meer "ratten"!! Balletje balletje is er dan misschien wel niet, dit is veeel erger tante Treesje!

Er zijn hier genoeg sterren, gisteren was het hier volle maan en je kunt trouwens iedere dag wel sterren zien. Het zijn wel andere sterren dan bij ons omdat wij ons nu op het zuidelijkhalfrond bevinden!

Tante Tucky je hoeft niet naar Schiphol te komen, we komen namelijk om 6 uur smorgens aan en de taxi staat dan al meteen klaar voor ons.

We hebben vandaag oma's aankopen/cadeau's uitgezocht, ze heeft voor iedereen een kleinigheidje gekocht en alles zit al netjes in zakjes met de namen er op uit gesorteerd, zodat wanneer ze thuis is niet eerst alles nog moet bedenken, dat kan die kop niet aan, gewoon nog even wat vakantie blijven vieren!

Oma en LInda zijn vandaag ook nog een wandelingetje gaan maken richting de grote weg, het zelfde wandelingetje als Andre en John van morgen dus moesten maken. Voor aan de weg staat een winkeltje waar ze natuurlijk iets gekocht hebben. Dit noemen ze nu de SPAR ook zijn ze bij de "groentenboer" geweest. Hij had alleen maar druiven maar dat maakt niet uit natuurlijk! Alles bij elkaar hebben ze 2 euro uit gegeven dus dat kon geen kwaad. Maar op de terug weg moest oma natuurlijk de helft al weer aan die ratten geven!! Zie wel dat je ze niet zonder begeleiding weg kan laten gaan!

De taalkennis van oma en LInda wordt ook steeds beter ze hebben hele gesprekken met lokale mensen, die dan alleeen maar jajajajajajajaajajaj terug zeggen en zij maar blijven kletsen en denken dat ze een heel goed gesprek hebben gevoerd!!! WE laten ze maar in die waan!

Trees wat fijn dat jullie de vissen iedere dag tellen, hopelijk komt er geen reiger!!

WAT jammer voor Kevin dat hij allergisch is, maar ja het is natuurlijk ook wel een beetje stoer!!

Linda doet de groetjes aan haar papa en mama die maar een tolk moeten zoeken om uit te vinden hoe ze moeten reageren want als mensen van boven de 80 het kunnen moet het voor Wilma toch ook wel mogelijk zijn ;)

Nou dit was het weer, we maken het buiten gewoon!

groetjes van ons allemaal!

zon zon zon en nog eens zon!!

Bedankt voor jullie reactie's, oma leest ze erg graag!!! Ze wil het liefst dat ik iedere dag ga kijken of jullie iets hebben laten weten en dan moet ik ook effe wat schrijven voor d'r zussen. Maar goed, ik heb ook vakantie dus om de paar dagen lijkt me wel genoeg!

Volgens mij was ik bij de donderdag gebleven, de dag dat we erg vroeg op moesten, rond half 7 omdat we een hele boel dingen wilde gaan bezichtigen. We hebben zelf ontbijt gemaakt want om het personeel nu zo vroeg te laten komen vonden we ook een beetje te gek worden. Jaya stond om 8 uur op de stoep met een "grote" auto zodat we allemaal goed konden zitten.

De eerste stop waren de Git-Git watervallen. We waren erg vroeg, waardoor de meeste winkeltjes langs het 350 meter lange pad (lees tredes en hobbels en bobbels) nog dicht waren en ons dus ook niet stoorde met hun koopwaar. De watervallen waren mooi, aantal leuke foto's gemaakt en toen weer het pad terug genomen. HIer en daar waren wel al winkeltjes aan het openen dus werden we meteen aangesproken. Oma wil maar al te graag kletsen en vriendelijk zijn, alleen dat zorgt er voor dat we nog langer opgehouden worden door verkopers! Toch hebben we wat dingetjes gekocht, voornamelijk houtsnijwerk. Bijna bovenaan hebben we wat gedronken in een klein cafeetje! HIer heeft oma een heerlijke ijscappuccino gedronken, ze knapte er helemaal van op. HIer ook verse vanille gekocht, ruikt heerlijk!

Goed eenmaal in de auto hebben we een klein stukje gereden waarna we bij het apenbos zijn gestopt. De apen waren erg brutaal, maar opzich niet gevaarlijk, omdat het hier niet zo touristisch is en ze dus nog niet verpest zijn. Andre, John en Linda gingen de apen koekjes voeren, en de apen pakte deze gewoon uit hun handen. Linda dacht slim te zijn en brak een stukje van het koekje af en hield de rest in haar andere hand, maar ja dat aapje was veel slimmer met de ene hand pakte hij het stukje dat hij van linda kreeg aangeboden, met het andere handje de rest van het koekje uit linda's andere hand!

We moesten de auto weer in om naar het Bratan meer te gaan, dit meer heeft een tempel in het water. Hele touristisch plek, maar oma heeft er wel haar geliefde bali tasjes gevonden en meteen maar 5 gekocht! Bij de tempel was een grote tuin, waar we heerlijk door gewandeld zijn. IN de tempel waren ook ceremonies bezig, maar die mochten we niet storen.

Na het Bratan meer zijn we gaan eten bij de koffiebranderij. Hier was een mooi restaurant in de bergen met een uitzicht tot aan de Bali zee. We hebben hier heerlijk gegeten, ik pannekoek, die heel zoet rook en erg lekker was. Oma, mama en Linda hadden kipsandwich en papa, Andre en John aten sate. De sate werd erg leuk geserveerd op mini bbq, die we nu erg graag wilen kopen maar dat kan alleen in het zuiden, dus hopen we dat we tijd hebben wanneer we naar het vliegveld gaan. Na het eten zijn we nog door de koffiebranderij gelopen, alleen niemand was aan het werk. Jaya had zijn telefoon geladen in het restaurant en toen we dus al weer zo'n 5 minuten aan het rijden waren, kwam hij er achter dat hij deze had laten liggen. Dus konden we weer terug, voor ons geen probleem, we hebben vakantie, maaar hij heeft wel 10 keer sorry en bedankt gezegd dat we terug konden rijden voor de telefoon.

Onderweg zijn we nog gestopt bij de twee andere grote meren van Bali, het Buyan meer en het Tambelingen meer. Hier konden we van boven af mooie foto's maken voordat we doorreden naar de warm water bronnen. Hier wilde Andre in eerste instantie gaan zwemmen, maar toen ik hem uitgelegd had dat dit niet zo heel hygienisch was, (denk aan wat mensen in een bubbelbad doen in het zwembad, maar dat dit nooit schoon gemaakt wordt) vond het het een minder goed idee, dus bleef het bij rond kijken en foto's maken. Voordat je bij de bronnen bent, moet je natuurlijk weer door een straatje dat vol staat met kraampjes en vrouwen die maar al te graag verkopen, deze zijn echt heel opdringerig maar dan ook HEEL opdringering. Oma wil ieder kind wel iets geven, maar ja dan heb je zo 10 kinderen om je heen. De kinderen hebben ze aangeleerd om zielig, drammerig en brutaal te zijn tegen touristen, want die hebben tenslotte geld! Oma moeten dan ook de hele tijd in de gaten gehouden worden, dat ze niet weer een horde kinderen of verkopers achter zich aan heeft lopen.

Na de bronnen eindelijk onze laatste stop, het boedisten klooster. Heel mooi, maar na zo'n warme vermoeiende dag zijn de vele trappen toch echt wel heel zwaar. Oma wilde eigenlijk niet meer naar boven, maar Jaya heeft haar goed ondersteund op de trappen. Nu moet je weten dat de traptredes in bali niet het zelfde zijn als in nederland, ze zijn veel hoger, of als je naar beneden loopt veel dieper! Dat maakt het lastig en vermoeiend, dus beenspieren hebben we goed geweekt deze dag! Omdat het een klooster is mochten we niet zonder sarong naar binnen. De mannen knoopte in eerste instantie de sarong als vrouwen om, gelukkig was jaya daar om ze even goed te knopen, wel een apart gezicht zo die mannen in lange rokken!! Het klooster had verschillenden huisjes waar je kon mediteren, in een zaal hebben we dan ook met z'n alle op een kussentje op de grond "gemediteerd" Oma bleef op de stoel zitten, anders kon ze niet meer overeind. Alle huisje waren bezet met druk houtsnijwerk en helemaal boven aan was een grote gras vlakte met tempel en een vijver. Maar ja eenmaal boven, moet je ook weer helemaal naar beneden dus mama en ik zijn met oma vooruit gelopen omdat we niet meer zo snel waren. Toen wij beneden waren, kwam de rest ook al naar beneden, maar ja die waren een stuk fitter ;)

Het laaste stuk van de rit naar huis ging door het armere gedeelte van Bali. Dan zie je toch wel verschil met de plekken waar meer touristen komen. De straatjes zijn nog smaller dan we gewend waren en om het helemaal compleet te maken waren er ook nog groepen met jongeren aan het oefenen voor een mars die hier binnen kort is van 45 km. Het was wel mooi om te zien hoe dat die groepen liepen en hoe dat ze op het fluit signaal bij elkaar invoegde, hierdoor konden we er met de auto net langs!

Thuis zijn Andre en John meteen in het zwembad gedoken, gelukkig had het Juni (kokkin) weer voor een heerlijke maaltijd klaar gemaakt. Iedereen was lekker moe, dan is het toch wel heeel erg makkelijk en luxe dat je niets zelf hoeft te doen. Het is dan ook erg makkelijk dat ze eigenlijk alles hapklaar snijden, dus alleen nog maar aan je vork priken en kauwen!! Iedereen lag dan ook betijds in bed.

Vrijdag heben we niet zo heel veel gedaan, zijn even boodschappen gaan doen omdat Juni een boodschappen lijstje had gemaakt. Ze had voor het ontbijt pannekoeken gemaakt omdat iedereen wel heel erg graag zo'n pannekoek wilde hebben. Ze smaakte heerlijk!! De rest van de dag een beetje schelpen op het strand gezocht, gezwommen, en in de zon gelegen. Oma traint haar hersen veel met strepen en let goed op of dat niemand in de zon per ongelijk verkaait of dat wanneer de jongens aan het snorkelen zijn in de zee, ze niet verdrinken. Ze zit ook graag op het trapje bij het strand waar ze veel te vaak verkopers aanspreekt, omdat ze haar allemaal oma noemen en ze dat zo leuk vindt. Vervolgens kunnen wij naar het poortje om die verkopers weg te sturen!!

's avonds wilde de mannen wel eens warme friet, maar omdat we dachten dat Juni ons niet begrepen had vroegen we het nog eens aan Jan (eigenaar) Juni wil graag dat we allemaal tegelijk aan tafel kunnen, waardoor ze de borden klaar zet in de keuken, wat dan al begint af te koelen natuurlijk. Ook maakt zij al porties, waardoor we allemaal 1 bord krijgen (tja je moet wat te zeuren hebben he ;)) voor de meeste is het genoeg maar de mannen lusten meestal nog wel wat dus. Jan heeft toen besloten dat hij wel eens even zou laten zien (en meteen leren voor de volgende keer aan het personeel) hoe je nederlandse friet bakt en warm voor 7 personen te gelijkertijd. Wij hebben dan ook heerlijk gegeten, friet was erg lekker en de salade die hij gemaakt heeft ook. Wanneer wij salade op het menu bestelde kregen we namelijk altijd wortels met boontjes in de knoflook, ook erg lekker, maar ja das geen salade!! (zie je we worden al te veel verwend).

Hierna zin de mannen een film gaan kijken met oma en de rest heeft zich weer vermaakt met lezen, schrijven en de nintendo DS!

Vandaag waren we vroeg op, hebben we voornamlijk weer een dagje aan het zwembad en het strand doorgebracht. Andre en John zijn ver gaan snorkelen en zijn een klein pijlstaartrogje tegen gekomen. Je weet wel zo een die Steve Irwin dood heeft gestoken! Andre wist wat het was, John niet direct dus Andre waarschuwde hem meteen. Oma vond het maar niets toen ze het hoorde, ze was veel te bang dat dit ding ook zou gaan steken!!

Nu zijn we weer in Lovina, even internetten en waarschijnlijk weer wat kopen hier en daar!! Zoals jullie lezen komen wij onze dagen wel door, er zijn al weer twee weken om!!! Andre en John gaan komende week nog een keer duiken bij het wrak hier in de buurt, dat staat ook op het filmpje wat wat eerder op de site staat!

Goed ik ben al weer 45 minuten aan het computeren dus het wordt tijd om af te sluiten!!

Heel veel groetjes van ons allemaal en Oma is erg blij dat Tucky ook eindelijk wat van zich heeft laten horen! Voor alle andere heel veel groeten ze maakt het buiten gewoon!!

helaas geen foto's!

eindelijk een computer met een usb aansluiting gevonden en dacht ik moooi een heel bericht te besteden aan foto's voor jullie, maarja helaas, de computer kan op een of andere manier mijn foto's niet oploaden naar dit blog en wanneer ik het probeer via tinypic, blijkt dat Indonesie geen recht meer heeft om op deze site te posten! Dus helaas ik ben bang dat het echt niet lukt voordat we thuis zijn om foto's te posten!! Heb wel weer jullie commentaren uitgeprint en de foto van Ryan. Oma kan dan alles weer bij lezen.

Morgen gaan we een hele dag weg met Jaya onze chauffeur. Een tocht van zo'n 7 uur naar allerlei tempels, kloosters, apenbos enz enz. Ook hier weer een hele boel mooie foto's maarja dat wordt dus toch echt nog een aantal nachtjes slapen voordat jullie van al die schoonheid kunnen genieten.

Gisteren niet veel gedaan, maar bij de villa gebleven, vandaag een aantal weer gemasseerd, wat weer een hele costanatie te weeg bracht want de masseuse die wij hadden, komt uit Lovina, en dus niet uit ons dorp. Twee mannen liepen over het strand en zagen haar zitten, komen ze zo onze tuin binnen lopen om eigenlijk eens even verhaal te halen. Gelukkig was onnie er die haar woordje wel klaar had Want papa en Jan waren naar zijn nieuw stuk land kijken in de bergen. De mannen wilde maar niet weg gaan, want er moest bij ons een masseuze komen uit ons dorp en die mannen moesten daar voor zorgen en een hele boel andere blabla. Gelukkig kwamen papa en jan op een gegeven moment thuis en heeft Jan aangegeven dat hij zelf bepaald wie hij in dienst neemt, of naja dat wij als gasten dat bepalen of zo iets dergelijks en dat hij niets met commissies te maken wil hebben enz enz. denk dat de mannen wel een uur in onze tuin gezeten hebben en dat vrouwtje maar vrolijk verder masseren!

Nu zijn we weer even in Lovina, maar gaan vroeg naar bed want morgen staat om 8 uur de chauffeur voor het huis! Jullie horen wel weer van ons!!

Groetjes van ons allemaal!!

2e berichtje

Zo hier weer een berichtje van ons, We vinden jullie reactie's erg leuk en printen ze dan ook meteen uit zodat oma ze kan lezen en in haar fotoboek kan plakken.

Gisteren zijn we met z'n allen op een bootreisje gegaan omdat Andre en John moesten "afduiken". Eerst zo'n anderhalf uur met de auto naar een klein strandje, waar ze maar 1 hutje hadden waar we even bij konden komen voordat we met de boot naar Manjang eiland gingen, waar de eerste duik en snorkel vanaf het strand ging. Het hut je had ook een wc, maar dan zo'n typische balinese, een gat in de grond en een bak met water er naast zodat je kon doorspoelen. De boot was opzich groot, maar liep steeds vol met water dus zodra we stil lagen moest er gehoost worden door de kapitein. Op het eiland, wat bij het nationale park van Bali hoort, hebben we een luch gehad, kleine lunch wat ze eten hier maar weinig. Na de lunch gingen we weer varen om te duiken en snorkelen vanaf het water. Het snorkelen was leuk, Linda snapte niet helemaal hoe dat je moet zwemmen met flippers, maar na de tweede poging ging het een stuk beter. Ik werd een beetje misselijk in het water want omdat je bij snorkelen boven aan het water blijft, krijg je steeds die golven mee. Onderwater kwamen we Andre en John en de duikinstructeur Edwin tegen, als het goed is heb ik daar een foto van kunnen maken. Eenmaal op de boot was mama ook een beetje misselijk van het stil liggen. We moesten wachten tot dat de duikers weer boven kwamen voordat we weer verder konden varen. Helaas was dat voor mij te lang, ik was de hele terug weg doodziek en heb de lunch en het ontbijt er maar weer uitgegooid. Het duurde dan ook veeel te lang die terug weg en omdat de golven nu wat anders stonden, waren we allemaal drijfnat omdat ze steeds over de boot heen kwamen.

Op de terug weg hebben Andre en John het laatste gedeelte van hun examen in de bus gemaakt en zijn ze dan ook geslaagd voor hun PADI. Linda is heel erg verbrand omdat ze een zwemvest droeg tijdens het snorkelen en dus haar kont boven bleef drijven.

Gisteren avond is iedereen vroeg naar bed gegaan, want vanmorgen moest iedereen er vroeg uit om dolfijnen te bekijken bij de zonsopgang in Lovina. Maar net daar voor kwam Onnie en Jan omdat er geofferd moest worden voor de bozen geesten. Heel traditioneel en wij natuurlijk heel toeristisch met ons fototoestel er om heen. Van het eten wat er geofferd werd hebben wij ook veel te veel gekregen om te proeven.

Omdat het weer op het water was en ik nog niet zo lekker was ben ik vanmorgen niet mee gegaan. Ze zijn met twee boten gegaan en hebben veel dolfijnen gezien. ONdanks dat er wel 30 bootjes op het water waren. Zodra er dan een dolfijn te zien was vlogen al die boten erop af, waarop de dolfijnen natuurlijk niet meer boven kwamen.

Thuis was er onder tussen door Juni en Onnie het huis versierd en was er een typisch balinees ontbijt, Nasi goreng voor papa klaar gemaakt. Ook hadden ze gezogd voor een heerlijke grote chocolade taart waarop stond hiep hier hoera Thomas 52 jaar. In de taart zat goed wat drank verwerkt we denken rum.Van Juni heeft papa ook een cadeautje gekregen, een mooi fotoboek gemaakt van "resten" van een boom. Met daarop de naam van papa en mama. We hebben iedereen die op dat moment van het personeel aanwezig was uitgenodigd om een stukje taart te eten en wat te drinken, volgens mij heel ongewoon voor die mensen, ze wisten niet goed wat ze moesten doen. Ze stonden dan ook weer vlug op om aan het werk te gaan.

Vanmiddag hebben we het personeel vrij gegeven, want we hebben zoveel restjes dat we een restjes dag doen, het is natuurlijk zonde om het weg te gooien. WE lagen eigenlijk niets te doen, toen John bedacht dat hij een zonnebril nodig had dus belde we de chauffeur of dat het mogelijk was of we over een half uurtje of uurtje opgehaald konden worden zodat we naar Seririt konden gaan. Binnen 10 minuten stond het dus op de stoep en konden we vertrekken. We hebben de traditionele markt bezocht en hier en daar wat gekocht. De chauffeur Putu zorgde er voor dat we de lokale prijs kregen, dus onderhandelen hoefde niet. We zijn 2 shirts, een zonnebril, slippers, een offerband en kleine andere dingetjes rijker en ik denk nog geen 10tje armer!! Omdat het winkeltjes kijken niet zo gewoon is in Bali zijn we maar weer naar Lovina gegaan, omdat ze hier wat meer op toeristen gericht zijn.

Lieke, John vindt de foto maar niets, nu mist hij Lani nog meer en Kiah ook. En tja Lani MOET terug!!!
Ryan, een dikke knuffel van je oom Andre terug
Lieke kun jij uitleggen, aangezien deze verbinding niet zo geweldig is aan Ebony hoe je foto's toe kan voegen??
Trees fijn dat de vissen nog zwemmen
Henriette, we komen wel terug, maar er is een optie om onze villa te kopen voorals we gepensioneerd zijn, zal ik vast een bod doen??
Tante therese, wat fijn dat Florance weer kan fietsen, Lieck heeft nergens last van, is al goed aangekomen, goed uitgerust en overweegt een hutje hier te nemen.

Bedankt allemaal voor de felicitaties namens Thomas

En jullie horen wel weer van ons
groetjes de baligangers